On Bilgi: Daha once yazmis oldugum bu yaziyi Turkce bolumune tasidim bugun...
Turkiye'nin bir kismi, onumuzde biriken sorunlara gozlerini kapatmis, inatla, yasakci bir tutum icinde, kendi dediklerinin olacagina, herseyin oylelikle cozulecegine inaniyor. Demokratik bir acidan bakildiginda, hicte kabullenilemiyecek diretmelerle karsimiza cikiyorlar. Devletin ve onu olusturan, var eden toplumun bir arada barisik yasayabilmesi icin bireysel haklarin insanlarimiza ictenlikle sunulmasi gerekiyor. Bu isin lami cimi yok! Hele hele, laiklik arkasina gizlenip, anlamsiz dayatmalari ortaya sermenin hicbir tutarli aciklamasi yok. Bugun yasananlar laiklik elden gidiyor havasinda topluma yansitiliyor. Bu tur basitliklerin, ayak oyunlarinin inandiriciliklari, gecerlilikleri coktan ortadan kalkti. Laikligin hic bir yere gittigi yok, olan insanlarin insanca yasama istegi, temel hak ve ozgurluklerine kavusma ozlemi.
Dogrusunu soylemek gerekirse, bas baglamak bana cok anlamsiz gelen bir is. Dinsel anlamda da kendimi pek dinsel gormedigimi belirtmemde yarar var bu noktada! Ancak, yetiskin bir kisi basini ortup universiteye gelmek istiyorsa bunu yapabilmeli. Bu temel istege karsi cikildikca anlamsiz gerginliklerde boy gosteriyor ulkemizde. Oysaki Turkiye'nin boyle basit kisir dongulerden kendini kurtarip ileri atilmasi gerekiyor. Universite, pek cok genc icin hayatlarinda en onemli kararlari verecekleri bir yer. Nasil oluyorda, gunumuzde baskici bir kafa anlayisi, bazi genc kizlarin egitim haklarini ellerinden alabiliyor, ortami gerebiliyor, demokrasi disi yontemlere basvurabiliyor, askeri darbeye canak tutabiliyor? Sanki yillar oncesinin Amerika zencilerinin cektikleri ve hak arayis girisimleri bizim toplumumuzda bugun yasaniyor! Evet, Turkiye'nin zencileri bugun haklarini ariyor ve bizim yapmamiz gereken, bu istegin ne kadar dogal oldugunu kavrayip temel haklarini onlara uzatmak. Hukuk devletine yakisan ve biran once yapilmasi gereken budur. Kisisel olarak, dinlerin gereksizligi dusuncesini savunmama karsin, ilahi adalet arayisinin ne kadar onemli ve degerli oldugunun da farkindayim. Eger icinde bulundugumuz sistem hak ve hukuk kavramlarini insanlarina goturememisse, pastadan paylar durustce dagitilmamissa, yillardan beri ust kademedekiler calmis cirpmissa, Ankara'nin yogun burokratik yapisi icinde guclu koselerini kapmis, halka sirt cevirmislerse, hor gorulup asagilanan insanlarin ilahi adalete siginmalari kadar dogal bir sey olamaz.
Toplumsal barisin saglanmasi, bosa harcanan zaman ve enerjinin durdurulmasi, bu potansiyelin ulke yararina kullanilmasi ve yasakci dusuncelerin ozelliklede universitelerden uzaklastirilmasi gerektigini dusunuyorum. Bu kisir donguleri birbirimize anlayisli davranarak asabilecegimize inaniyorum. Ve asildigindada, Turkiye'nin geleceginin cok daha aydinlik olacagini ictenlikle savunuyorum. Iste butun bu nedenlerden oturu, bireysel haklar ve ozgurlukler icin yasaklarin kalkmasi ve yasakci zihniyetlerin degistirilmesi dusuncesindeyim.
Bugun, Emre Akoz'un yazdigim konuyla yakindan ilgili bir yazisini okudum, hosuma gitti, ilgilenenler suraya tikliyabilirler: http://www.sabah.com.tr/2008/02/02/haber,C212EA0BD65443CEAAEA17D81853763D.html
