Bizde yaygin bir kahvehane konusu vardir: Ulkeyi kurtarmak. Soyle yaparim boyle yaparim ulkeyi guzelce kurtaririm konusmalari birbirini izler hemen hergun.
Anlasilan o ki, siradan vatandas arasinda iyi niyete dayanip ortaya atilan bu dusunce yumaklarinin daha bir baska boyutu ordu koridorlarinda oynaniyor sanki surekli olarak! Ne varki askerler arasinda oynan bu oyun, eldeki oyuncaklar birer olum makinasi olunca tehlikeli sorunlar doguruyor! Darbe yapip basa gecmek pek cok askerin renkli ruyasi mi oluyor dersiniz?
Cok gerilerde kaldi diye dusundugumuz darbeci yaklasimlar bugun bile acikca kendini gosterebiliyor! Bu kabul edilir bir durum mu sizce? Bence kesinlikle degil!
Darbe yapmak yada yapmaya kalkismak Turkiye'de sanki bir gelenek haline gelmis. Eldeki belgelere ve yazilanlara bakinca (ornegin Can Dundar'in bugunku yazisi), oyle anlasiliyor ki kendi kafasina gore ortaya cikan ulke-kurtaricilar orgutlerini hemen kuruvermisler!
Can'in yazisina donelim ve su satirlara bakalim:
"...
İrili ufaklı onlarca cunta, darbe için fırsat kolluyordu.
Müdahale planı yapanlardan biri de Kore’den yeni dönmüş olan Faruk Güventürk’tü.
İhtilal planları yapanlar, daha 1954’te Güventürk’ün kapısını çalıp klasikleşmiş bir darbeci sorusu olan “Gidişatı nasıl görüyorsunuz?”la nabız yoklamışlardı.
“Beğenmiyorum” cevabı, derhal bir örgüt selamına dönüşmüştü:
“Öyleyse birlikte bir teşkilat kuralım.”
“Olur, kuralım.”
“Ya iktidar ya darağacı”
Bu kadar basitti işte..."
Bu garip olusumlar sanki cok gerimizde kaldi gibi geliyor insana. Dundar yazisinda 9 Subat olayini anlatiyor (ayrintilariyla Demirkirat belgeselinde yazdiklarindan soz ediyor).
Ne yazik ki, bugun bile darbe yapmaya can atan kimi ordu icinde kimisi de disinda olusumlar goruyorum. Cogunun yaklasiminin iyi niyetli oldugunu var saysak bile darbe ulkeye yapilabilecek en buyuk kotuluktur. Yakin tarihimizde pek cok ornegi var. Hangi darbe hangi sorunu cozdu? Tam tersi sorunlar kat kat artmadi mi? Cozum yolum var diyen kendini demokratik kurallar icinde ortaya koyar, yapilmasi gereken budur.
Bugun Turkiye'nin iyi bir kadroya gereksinimi oldugu acik. Ozellikle CHP icindeki Baykal ve ekibinin uzaklastirilmasi, partiye yeni kan verilmesi yeni umutlar dogurabilir. Deniz Baykal verdigi zararlari goremiyecek kadar gozu donmus durumda mi? Cozum uretemiyen bir adam niye hala bu buyuk partinin basinda? Ecevit zamanindan beri hizipci yaklasimlari biktirdi ve usandirdi artik insanlari. Su siralar yaptiklariyla ordunun cuntaci kesimine canak tuttugu, gereksizce Ergenekon avukatligina soyundugu zaten apacik goruluyor. Deniz'in ulkemize iyilik yapmak istiyorsa bir an once beceriksizligini ve inatciligini kabullenip kenara cekilmesi yapabileceklerinin en guzeli olacaktir dusuncesindeyim. Yoksa ulkenin sirtandan gecinen asalaklarin basi olduguna iyice inanacagim!
